آشنایی با حیوانات کانادا

کانادا دارای چشم‌اندازهای متنوعی است. قسمت اعظمی از این سرزمین پهناور با کوه های با شکوه ، دشت ها ، دره های جنگلی ، تالاب ها ،  تپه های شنی ، رودخانه ها و دریاچه های آبی زیبا پوشیده شده است. همان‌طور که شهرهای بزرگی مانند ونکوور ، تورنتو و مونترال در کانادا بسیار زیبا هستند ، ویژگی های دیگری که کانادا را به یک کشور خاص تبدیل کرده است در خارج از محدوده شهرهای بزرگ و در شهرهای کوچک و حومه شهرها یافت می شود. دهکده های تاریخی ، دهکده های ماهیگیری ،  پارک های ملی و پناهگاه های حیوانات ، دریاچه ها و مناطق حفاظت شده ، کوه ها و موارد دیگر تنها برخی از جاذبه هایی هستند که اغلب کمتر از یک ساعت با یک کلان‌شهر بزرگ فاصله دارند.

عصر کانادا – بنابراین هنگامی که به کانادا سفر می کنید توصیه می کنیم هرگز از تماشای طبیعت بکر و شگفت انگیز آن و گونه های مختلف حیوانات و پرندگان غافل نشوید. قطعا تجربه تماشای حیات وحش در کانادا شما را هیجان زده می کند. سنجاب ، سمور آبی ، نهنگ ، گوزن ، خرس و سایر حیوانات را می توانید در تورهای ویژه برنامه ریزی شده طبیعت گردی کانادا مشاهده کنید.

همچنین شهر ونکوور در استان بریتیش کلمبیا یکی از بهترین مکان های جهان برای دیدن نهنگ ها بین ماه های مارس و اکتبر است ، زمانی که هزاران پستاندار با شکوه از طریق آب های اطراف شهر ساحل غربی کانادا مهاجرت می کنند. شما می توانید در اینجا انواع گونه های نهنگ ها را که شامل نهنگ های گوژپشت ، نهنگ های خاکستری و نهنگ های مینک می شوند تماشا کنید.

گوزن شمالی

بزرگ‌ترین عضو خانواده گوزن ها است. این گوزن دارای پاهای بلند و باریک است که به سم های میخ دار ختم می شود. پاهای جلویی بسیار بلند و بدن در عمق شانه قرار دارد و ظاهری برآمده به آن می دهد. این گوزن ها از قهوه ای تیره ، تقریباً مایل به سیاه تا مایل به خاکستری یا قهوه ای روشن دیده می شوند. یک گوزن شمالی نر بالغ دارای دو شاخ بزرگ چند شاخه است که طول آنها بین ۱۲۰ تا ۱۵۰ سانتی متر می باشد. شاخه ها و درختچه ها ، غذای زمستان گوزن های شمالی را تأمین می کنند. هنگامی که غذا کمیاب می شود نیز گوزن ها پوست درختان را از بین می برند.

گوزن های شمالی بیشتر در شمال کانادا از نیوفاندلند و لابرادور تا سواحل اقیانوس آرام و آلاسکا زندگی می کنند. آنها همچنین در شمال اروپا و شمال آسیا یافت می شوند. گوزن اروپایی دارای اندازه ای کوچک‌تر از گوزن آمریکای شمالی است.

شیر کوهی یا پوما

گونه‌ای گربه‌سان بزرگ از زیرخانواده گربه‌ایان کوچک و بومی قاره آمریکا است. زیستگاه این جانور از کوه‌های آند در آمریکای جنوبی تا یوکان در کانادا را شامل می‌شود. شیرکوهی بزرگ‌ترین گربه‌سان قاره آمریکا بعد از جگوار می‌باشد. پوما جانوری با انطباق‌پذیری بسیار بالاست که در زیستگاه‌های گوناگونی زندگی کرده و از طعمه‌های مختلف تغذیه می‌کند. بیشتر شب‌زی و پگاه‌رو است اما در طول روز هم دیده می‌شود.

شیر کوهی درنده‌ای کمین‌کننده می‌باشد که طعمهٔ اصلی‌اش سم‌داران از جمله گوزن می‌باشد با این حال از طعمه‌های کوچک مثل جوندگان و حشره‌ها نیز تغذیه می‌کند و گاهی نیز به دام‌های اهلی حمله می‌کند. بوته‌زارهای متراکم و مناطق صخره‌ای را که امکان کمین کردن وجود دارد ترجیح می‌دهد اما در دشت‌های باز هم زندگی می‌کند. پوما مثل بقیه گربه‌سانان قلمروطلب است و قلمرو بسیار بزرگی دارد. تراکم جمعیتی کمی دارد و در برخی مناطق رقیب شکارچیان دیگری چون جگوار، گرگ، خرس سیاه آمریکایی و تمساح آمریکایی است.

شکار گسترده و توسعه سکونت‌گاه‌های انسانی پس از ورود اروپایی‌ها به آمریکا نسل شیرهای کوهی در بسیاری از مناطق، به خطر افتاد. به‌عنوان مثال، زیرگونهٔ شیر کوهی شرقی در ابتدای سده بیستم در مناطق شرقی آمریکای شمالی به استثنای جمعیت کوچکی از شیرهای کوهی فلوریدا منقرض شد اما در سال‌های اخیر گسترش قلمرو پوما از غرب به شرق مشاهده شده‌است و حتی در ایالت کنتیکت در ساحل اقیانوس اطلس نیز دوباره مشاهده شده‌اند.

سیاه گوش

یک گربه نسبتاً کوچک با اندامی کوتاه و پاهایی بلند است. این گربه یک رنگ مایل به قهوه ای و ترکیب شده با رنگ مشکی دارد. قسمت های بالایی تنه این گربه ها، بیشتر ظاهری به رنگ خاکستری مات دارد و در قسمت های زیرین نیز رنگ قهوه ای بیشتر است. همچنین بسیاری از سیاه گوش ها بر روی بدن خود لکه های تیره رنگی دارند. دم آنها معمولا بین ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر بوده و نوک آن سیاه است که گاهی حلقه می شود. سیاه گوش کاملاً گوشت‌خوار است. آنها معمولا پرندگان ، جوندگان ، گوزن های کوچک و بره های گوسفند کوهی را می خورند.

سیاه گوش ها بیشتر در کانادا ، از نیوفاندلند گرفته تا یوکان و همین‌طور در ایالات متحده آمریکا ، در مناطق شمالی بسیاری از ایالات از جمله غرب مونتانا و در مناطق مجاور آیداهو و واشنگتن یافت می شوند.

خرس گریزلی

زیرگونه خرس قهوه ای است. رنگ خز در این خرس می تواند از رنگ کرم تا قهوه ای تیره یا تقریباً سیاه باشد. نوک های خز آنها سفید یا نقره ای است و به آنها جلوه ای مبهم می دهد ، از این رو “گریزلی” نامیده می شوند. قوز بزرگ روی شانه های آنها عمدتا از عضلات و چربی تشکیل شده است. پنجه های بلند آنها بین ۵ الی۱۲ سانتی متر اندازه گیری شده است.  طول پنجه های جلو بلندتر و مستقیم تر است. اگرچه آنها از راسته گوشت‌خواران هستند ، اما در واقع آنها همه‌چیزخوار به شمار می روند. آنها از دندان های نیش خود برای پاره شدن گوشت استفاده می کنند، اما دارای دندان های آسیاب بزرگ و صاف برای آسیاب مواد گیاهی نیز هستند.

خرس های گریزلی معمولاً در رشته کوه هایی زندگی می کنند که جنگل های غنی و نهرهای زیادی در آنجا یافت می شود. از این رو جمعیت آنها بیشتر در آمریکای شمالی ظاهر می شود ، اما در اروپا ، شمال آسیا و ژاپن نیز می توان آنها را یافت. در آمریکای شمالی ، خرس های گریزلی در حال حاضر طیف وسیعی را اشغال می کنند که از ساحل اقیانوس آرام آلاسکا (جمعیت تقریبی ۳۰۰۰۰ نفر) ، تا غرب کانادا (جمعیت ۲۵۰۰۰ نفر یا بیشتر) و جمعیت کوچک‌تری نیز در ایالت های پایین آمریکا زندگی می کنند.

عقاب سر سفید

دارای یک سر و دم سفید برفی مشخص و بدن سیاه قهوه ای است. این عقاب کانادایی همچنین دارای صورت بزرگ و چشم ها و پاهایی با رنگ زرد روشن است. عقاب سر سفید یا عقاب گر در شمال و شرق کانادا ، شمال ایالات متحده از جمله آلاسکا دیده شده است. این عقاب ها عمدتا از ماهی و همین‌طور پرندگان و پستانداران كوچكی مانند سنجاب و خرگوش تغذیه می کنند.

آنها مناطقی را ترجیح می دهند که دارای دریاچه های فراوان ، رودخانه های بزرگ ، سواحل دریایی و نواحی پیرامون درختان سوزنی برگ یا درختان سخت باشد. درختانی که برای نشستن و لانه سازی توسط این پرندگان انتخاب می شوند باید دارای دید خوب ، ساختار باز و نزدیکی به طعمه باشند.

راکون

راکون ها یکی دیگر از حیوانات کانادا هستند. راکون ها معمولاً در قسمت بالایی بدنشان خز بلند قهوه ای مایل به خاکستری دارند و از زیر خز به رنگ خاکستری روشن هستند. از ویژگی های بارز آنها می توان به نوار عمودی بین چشم ها و یک دم بوته ای بلند اشاره کرد که با شش تا هفت حلقه قهوه ای یا سیاه تزیین شده است. جالب است بدانید رد پای راکون ها شبیه دست و پای انسان است. به طور کلی ، نرها بزرگ‌تر از ماده ها و حیوانات شمالی بزرگ‌تر از حیوانات جنوبی هستند. راکون ها از جنوب پاناما در شمال تا حاشیه جنگل های اصلی در کانادا دیده شده اند.

آنها به روسیه و آلمان نیز وارد شده اند. آنها مناطق روستایی و شهری نزدیک به آب را اشغال می کنند و در زیستگاه های مختلف یافت می شوند. راکون ها همه چیزخوار هستند و معمولا ماهی ، قورباغه ، خرچنگ دریایی ، انواع دانه ها نظیر غلات ، بلوط ، انواع میوه نظیر توت و همین‌طور تخم مرغ استفاده می کنند. آنها با جمعیت های شهری سازگار بوده و در بین زباله های انسانی به دنبال خوراکی می گردند.

قو ترومپت زن

بزرگ‌ترین مرغ در میان پرندگان وحشی است. قوهای ترومپت زن بزرگ‌سال دارای پرهای برفی و کاملاً سفید هستند. گردن های این قوها به طرز قابل توجهی بلند هستند. قوهای ترومپت زن نر به طور کلی از نظر ظاهری بسیار بزرگ‌تر از ماده ها هستند و وزن آنها تا ۱۱.۸ کیلوگرم و طول آنها نیز به ۱.۸ متر می رسد.

از نظر تاریخی ، این قوها در گذشته مناطق وسیعی از آمریکای شمالی را اشغال کرده بودند. اما چندین عامل انسانی به شدت بر روی توزیع آنها تأثیر گذاشته است. متأسفانه آنها توسط شکارچیان بسیار کشته شده اند و از این رو به عنوان یک گونه در حال انقراض شناخته می شوند.

برای بیشتر سال ، قوهای ترومپت زن در رودخانه ها، دریاچه ها ، استخرها و باتلاق های آب شیرین زندگی می کنند. آنها در حال حاضر در سراسر جنوب آلاسکا و در مکان های مختلف در کانادا ، وایومینگ ، اورگان ، داکوتای جنوبی و مینه سوتا یافت می شوند. آنها زمستان خود را در امتداد ساحل بریتیش کلمبیا و در پارک ملی یلوستون می گذرانند. همچنین باغ وحش تورنتو در حال محافظت از این گونه در حال انقراض است. رژیم غذایی این قوهای زیبا شامل انواع گیاهان مردابی و آبزی است که قسمت عمده ای از غذای مصرفی آنها را تشکیل می دهند.

بایسون

بایسون (Wood Bison) که اغلب به اشتباه گاومیش نامیده می شود یکی دیگر از حیوانات کانادا است. بایسون یک کلمه یونانی به معنای “حیوان گاو مانند” است. این حیوان دارای جثه بزرگ ، رنگ تیره،  با قوز شانه بارزتر و موهای کوتاه تری در گردن و ساق پاها است. همچنین بسیار بلندتر از گاومیش است.

۸۵ درصد از رژیم غذایی بایسون ها را چمن و مابقی را گیاهان دیگر تشکیل می دهد. بایسون ها در بهار و تابستان بیشتر در زمین های باتلاقی و علفزارهای کنار ساحل رودخانه ها و مرداب ها دیده می شوند. در زمستان ها نیز می توان آنها را در چمنزارهای مرطوب و به طور متناوب در مناطق دریاچه ، هنگام یخ زدگی مشاهده کرد. محدوده کنونی بایسون ها در مرزهای مناطق شمال غربی ، آلاسکا ، شمال آلبرتا (به ویژه در جزیره الک) ، شمال شرقی بریتیش کلمبیا ، شمال غربی ساسکاچوان و یوکان متمرکز شده است. بزرگترین گله های این گونه از حیوانات کانادا نیز در پارک ملی Wood Buffalo و پناهگاه Mackenzie Bison ، جنوب و غرب دریاچه Great Slave دیده شده است.