ساختمانهای تورنتو در بين برترین بناهای جهان رتبهبندی شدند

تورنتو با درخشش در رقابتهای بینالمللی معماری، بار دیگر نام خود را در کنار بهترین ساختمان های جهان مطرح کرد.
در رقابت امسال شورای ساختمانهای بلند و زیستگاه شهری (CTBUH)، بهترین ساختمان های تورنتو موفق شدند در میان برگزیدگان ۲۰ کشور در ۲۰ دسته مختلف بدرخشند. در مجموع، ۹ پروژه معماری از تورنتو توانستند ۱۲ جایزه از نمایشگاه سالانه معماری جهانی را به خود اختصاص دهند؛ رقابتی که معتبرترین بناهای جهان در آن معرفی میشوند.
پیچیدگی فنی و نوآوری در طراحی
به گفته «خاویر کینتانا دِ اونیا»، مدیرعامل CTBUH، پروژههای امسال نهتنها در نبوغ طراحی و پیچیدگی فنی درخشیدند، بلکه توانستند به مسائلی چون بحران آب و هوایی، چالشهای اقتصادی و نیازهای زیستمحیطی نیز پاسخ دهند. او تأکید کرد که بهترین ساختمان های جهان امروز، فراتر از زیبایی و ارتفاع، باید با کیفیت زندگی، عدالت شهری و تابآوری اکولوژیکی پیوند داشته باشند.
بهترین ساختمان های تورنتو در فهرست برترینها
در میان جوایز اهدا شده، سهم تورنتو چشمگیر بود. چند مورد از شاخصترین پروژههایی که امسال در فهرست بهترین ساختمان های تورنتو قرار گرفتند عبارتاند از:
- T3 Bayside: بهترین ساختمان بلند (زیر ۱۰۰ متر) و بهترین ساختمان بلند منطقهای در قاره آمریکا
- ساختمان دیوان عدالت انتاریو: بهترین ساختمان بلند منطقهای
- TD Terrace: بهترین ساختمان بلند منطقهای
- برج میدان CIBC I: جایزه زیستگاه شهری
- The Well: برنده جایزه برتر زیستگاه شهری
- پروژه حمل و نقل محور لارنس شرقی: بهترین طراحی پروژه آینده
- One Bloor West: برنده جوایز بهترین ساخت و ساز، بهترین سازه و بهترین نوآوری در راهحل فولادی
- ساختمان اسکوشیابانک شمالی: جایزه طراحی فضای داخلی
بازتعریف شهرسازی عمودی
«جیمز پاراخ»، مدیر طراحی شهری در تورنتو و داور بخش زیستگاه شهری، میگوید: «شهرسازی عمودی صرفاً به معنای ساختن بلندترین برجها نیست. آنچه بهترین ساختمان های تورنتو را خاص میکند، دیدی است که ارتفاع را با زندگی شهری، تعامل اجتماعی و پیوند با خیابانها ترکیب میکند.»
به باور پاراخ، این پروژهها نشان دادند که چگونه معماری بلندمرتبه میتواند به پویایی خیابانها، هویت محلهها و انسجام اجتماعی کمک کند. او تأکید کرد که بهترین ساختمان های جهان نهفقط نمای افق شهر، بلکه قلب زندگی شهری را نیز شکل میدهند.
پاراخ در پایان افزود: «پروژههای موفق، ساختمان را نه بهتنهایی، بلکه در پیوندی مداوم از پایه، بدنه و فضای میان برجها میبینند. این نگاه یکپارچه میتواند به خلق فضاهای زنده، پویا و انسانی کمک کند؛ جایی که مردم نهفقط زندگی میکنند، بلکه رشد میکنند.»