ترفند یک مسافر برای دریافت بیش از ۳۰۰ وعده رایگان با جابهجایی روزانه تاریخ پرواز

در این پرونده، مسافر هر بار با بلیتی معتبر وارد سالن میشد و پیش از زمان پرواز، رزرو خود را به روز بعد تغییر میداد. از منظر مقررات داخلی شرکت هواپیمایی، او شرط لازم برای ورود—داشتن بلیت فعال—را احراز کرده بود؛ بنابراین رفتار او ذیل «منطقهٔ خاکستری» قرار گرفت: استفادهٔ حداکثری از انعطاف مقررات، بیآنکه صریحاً قاعدهای را نقض کند.
پس از آنکه کارکنان به الگوی تکراری او پی بردند، دسترسیاش متوقف شد؛ اما ماجرا به همینجا ختم نشد. مسافر بلیت قابلاستردادش را لغو کرد و کل وجه پرداختی را—مطابق شرایط خرید—بیکموکاست پس گرفت. به این ترتیب، پرونده بدون پیگرد حقوقی پایان یافت.
این رویداد بار دیگر نشان داد که سیاستهای بسیار منعطف در تغییر تاریخ و دسترسی خودکار به سالنها، اگر بدون پایش رفتاریِ هوشمند اجرا شوند، میتوانند زمینهٔ سوءاستفاده ناخواسته را فراهم کنند. کارشناسان صنعت هوانوردی راهکارهایی مانند محدود کردن تعداد دفعات تغییر رایگان، ثبت هشدار برای الگوهای غیرعادی و جداسازی سطح دسترسی سالن از صرف «داشتن بلیت» را پیشنهاد میکنند.
از منظر اخلاقی نیز پرسش مهمی برجاست: آیا هر استفادهٔ «قانوناً مجاز»، الزاماً «منصفانه» است؟ موافقان، مسئولیت را متوجه طراحی خدمات میدانند و مخالفان، چنین رفتاری را بهرهبرداری فرصتطلبانه از منابع محدود تلقی میکنند. فارغ از داوری اخلاقی، این پرونده نمونهای روشن از چگونگی «هککردن» یک سیاست خدماتی در عصر اتوماسیون است