تاریخچه کشور کانادا

عقیده بسیاری بر این است که تاریخچه کانادا سراسر اتفاقات خوشایند بوده و همواره روندی رو به رشد داشته است. شاید وجود همین عقیده موجب شده که توجه کمتری به تاریخ این کشور پهناور صورت گیرد. بر خلاف تصور بسیاری از مردم، تاریخچه کانادا از زمانی که سکونتگاه کوچکی برای تجار فرانسوی بود تا اکنون که کشوری پهناور با ۳۴ میلیون نفر جمعیت است، داستانی قابل توجه از چشم‌انداز، رشد و موفقیت بوده است که فراز و نشیب‌های فرهنگی بسیاری را پشت سر گذاشته است.

عصر کانادا – امروزه کشور کانادا به یکی از برترین مقصدهای مهاجرتی برای تحصیل، کارآفرینی و سرمایه‌گذاری در جهان تبدیل شده است که این امر آگاهی از تاریخ این کشور پیشرفته را حائز اهمیت می‌کند.

تاریخ کانادا جنگ و انقلاب را پشت سر گذاشته و تحولات سیاسی بسیاری را به خود دیده است. این کشور با هدف پناهگاهی برای مهاجران سایر کشورهای جهان ایجاد نشده است بلکه هدف از شکل‌گیری آن به شکل کنونی، ایجاد جامعه‌ای صلح‌آمیز و منظم همراه با حاکمیتی عدالت ‌محور در جغرافیایی خشن و چند فرهنگی است. برای آشنایی بیشتر با تاریخچه کشور کانادا در ادامه با ما همراه باشید.

آغاز رسمی تاریخ کانادا

به گفته اکثر مورخین تاریخ رسمی کشور کانادا از ۱ ژوئیه سال ۱۸۶۷، پس از تصویب اولین قانون اساسی کانادا آغاز شد که آن را روز کنفدراسیون می‌نامند. به عبارت دیگر کانادا از این تاریخ رسما یک کشور شد. بر همین اساس، تاریخ کانادا را می‌توان به دو دوره پیش از کنفدراسیون و پس از کنفدراسیون تقسیم نمود.

تاریخ پیش از کنفدراسیون، توصیف شرایط استعماری این کشور و اسکان یافتن مهاجران اروپایی در آن است. در حالی که تاریخ پس از کنفدراسیون، مربوط به بررسی چگونگی خروج این کشور از استعمار انگلستان، استقلال یافتن و تبدیل شدن به جامعه‌ای دموکرات، مدرن و صنعتی است.

تاریخ اولیه کشور کانادا

سرزمینی که ما امروز آن را به نام کانادا می‌شناسیم، برای اولین بار هزاران سال پیش به دنبال مهاجرت بومیان آمریکای شمالی به این منطقه ایجاد شد. این بومیان، مهاجرانی از آسیا بودند که به احتمال زیاد خود را از طریق پل برینگ لند در حدود ۲۱ هزار سال قبل از میلاد به آمریکای شمالی رساندند و در نیمه‌ی شمالی این قاره ساکن شدند.

این ساکنین اولیه که غالبا به عنوان هندی‌ها و آمریکایی‌ها شناخته می‌شدند، به شکل اجتماعات کوچک کوچ‌نشین در تمامی مناطق کانادا حتی در نواحی بسیار سرد و غیرقابل سکونت زندگی می‌کردند که به مرور زمان و در طول قرن‌ها به جوامعی یکجانشین و سازمان یافته تبدیل شدند. این جوامع اگرچه دارای استانداردهای فنی ابتدایی بودند اما اقتصادی پایدار، سیستم پیچیده سیاسی، ترکیب نژادی گسترده و عقاید معنوی پیچیده‌ای داشتند.

این آرامش چندان طول نکشید و به محض ورود مهاجران اروپایی در قرن شانزدهم به خاک کانادا، مردمان بومی به دلیل جنگ و با تهدید و خشونت مجبور به جابه‌‌جایی اجباری شدند. آن‌ها به اجبار روستاهای اجدادی خود را ترک کردند و در مناطق دوردست که شرایط مساعدی برای زندگی نداشت ساکن شدند و اینگونه راه استعمار اروپا در سرزمین کانادا باز شد.

تاریخچه نامگذاری کشور کانادا

به گفته بسیاری از مورخان، نام کشور کانادا از واژه “Kanta” به معنا‌ی دهکده گرفته شده است که واژه‌ای سرخ‌پوستی است. این نام را مهاجران و ساکنان اولیه کشور کانادا در منطقه کبک کنونی گذاشتند. ژاک کارتیه پس از تصرف این کشور، براساس همین واژه، نام تمام سرزمین‌ها‌ی اشغالی را کانادا نهاد.

تاریخ اکتشاف و استعمار در کانادا‌

فرانسه جدید در کانادا

ورود فرانسویان به خاک کانادا از ۱۵۳۴ تا ۱۷۵۶، و قدرت گرفتن آن‌ها در این کشور پس از ورود کاوشگری فرانسوی به نام ژاک کارتیه به خلیج سنت لارنس آغاز شد. کارتیه پس از ورود به کانادا صلیبی را در خاک ساحل گاسپه (استان کبک فعلی) بر زمین می‌زند و اعلام می‌کند که تمام این سرزمین از این پس به پادشاهی فرانسه تعلق خواهد داشت. اما این تلاش او ثمر چندانی نداشت و نفوذ قلمرو فرانسه در کانادا با ورود ساموئل دو شامپلین به آنجا شروع شد.

شامپلین چندین سکونتگاه دائمی را برای کشاورزان، ماهیگیران و بازرگانان فرانسوی ایجاد نمود که از جمله مهم‌ترین آن‌ها کبک در سال ۱۶۰۸ بود. با گذشت زمان، فرانسوی‌ها شروع به پیشروی در خاک کانادا کردند و ادعای مالکیت بخش گسترده‌ای از جمله حوضه رود می‌‌سی‌‌‌سی‌‌‌پی و دره اوهایو را نمودند. آن‌ها منطقه اشغالی خود را لوئیزینا نامیدند و شروع به شهرک‌سازی کردند.

نیوانگلند در کانادا

همزمان با فرانسوی‌ها، انگلیسی‌ها نیز شروع به ساخت مستعمرات کوچک اما پر رونق خود نمودند. انگلیسی‌ها شهرک‌های جیمز تاون، پلیموث و بوستون را ایجاد و در نهایت ۱۳ منطقه استعماری را شکل دادند که بخش عمده‌ای از ساحل شرقی آمریکا‌ی شمالی را دربرداشت. انگلیسی‌‌ها در سال ۱۶۷۰، پس از کشف راهی برای ورود به آمریکای شمالی از طریق خلیج هادسون در شمال، با جسارت اعلام نمودند که آن‌ها مالک کل سواحل شمالی قاره آمریکا‌ی شمالی هستند.

رقابت انگلیس و فرانسه در کانادا

در اوایل دوره استعمار، اقتصاد استعماری فرانسه و انگلیس بر پایه کشتار حیوانات و فروش پوست آن‌ها به اروپا رونق داشت. شرکت‌های پوشاک پوست را به کلاه مد تبدیل کرده و به افراد ثروتمند می‌‌فروختند. این تجارت که با نام “تجارت خز” شناخته می‌شد، به سرعت محلی برای رقابت عظیم امپراتوری‌های فرانسه و انگلیس تبدیل شد و هر دو خواهان تسخیر هرچه بیشتر آمریکای شمالی و کنترل صنعت خز بودند.

جنگ بین گروه‌های رقیب تجار تقریبا بلافاصله آغاز شد و سال‌های بین ۱۶۱۳ تا ۱۷۵۶ به عنوان دوران جنگ‌های خز شناخته می‌شود. این دوران با خشونت مداوم بین نیروهای فرانسوی، انگلیسی و بومیان همراه بود و همه برای تصرف اراضی می‌جنگیدند.

نقش انقلاب آمریکا در تاریخ کانادا

پس از شکست فرانسه در جنگ‌های دوجانبه و جنجال در مورد مصالحه کبک، به مرور ناآرامی‌ها در مناطق تحت استعمار انگلیس شدت یافت. بسیاری از مردم از بدرفتاری حاکمان انگلیسی، مالیات‌های سنگین و کاهش حقوق ناراضی بودند. به دنبال این نارضایتی‌ها، میان گروه‌های انگلیسی تفرقه ایجاد شد که در نهایت پس از جنگ انقلابی (۱۷۵۵-۱۷۳۸) کشوری جدید در شرق آمریکای شمالی شکل گرفت: ایالات متحده آمریکا!

به این ترتیب در اولین قانون اساسی ایالات متحده، به کانادا اجازه داده شد تا به این کشور بپیوندد و از حقوق کنفدراسیون آن بهره‌مند شود. هرچند برخی مناطق کانادا از جمله ناحیه کبک عضویت در این کنفدراسیون را نپذیرفتند و خواهان استقلال بودند. راهکار انگلیسی‌ها برای حل این اختلاف تقسیم کبک به دو بخش مستقل از هم بود: كانادای علیا برای انگلیسی‌ها و كانادای سفلی برای فرانسوی‌ها.

تاریخچه کانادا در قرن نوزدهم