ستاره‌پیما از دانشگاه کنکوردیا: پرتاب جسورانه راکت دانشجویی از اعماق کبک شمالی

دانشجویان کنکوردیا، پیشگام پرتاب فضایی قرن ۲۱ در کانادا

دانشجویان دانشگاه کنکوردیا در مونترال پروژه‌ای تاریخی را به پایان رساندند که آن را اولین تلاش برای پرتاب فضایی در کانادا در قرن حاضر می‌نامند. صبح جمعه، این گروه موفق شد یک راکت را از یک سایت دورافتاده در شمال کبک پرتاب کند. پروژه‌ای که هفت سال تلاش و آماده‌سازی پشت آن بود.

«سایمون رندی»، رئیس گروه دانشجویی Space Concordia، گفت: «ما می‌خواهیم نشان دهیم که دانشجویان نیز می‌توانند پروژه‌های بزرگ و چالش‌برانگیز را به سرانجام برسانند. این دستاورد فقط مختص شرکت‌ها یا سازمان‌های دولتی نیست؛ بلکه افرادی با انگیزه و پشتکار واقعی می‌توانند چنین پروژه‌هایی را اجرا کنند.»

پرتاب راکت Starsailor تجربه‌ای ارزشمند برای کانادایی‌ها

راکت Starsailor، یک راکت سوخت مایع ۱۳ متری، صبح جمعه کمی پس از ساعت ۵:۳۰ به وقت محلی به پرواز درآمد. اگرچه پرتاب دقیقاً طبق برنامه پیش نرفت و راکت مدت کوتاهی پس از برخاستن به قطعاتی تقسیم شد و به فضا نرسید، اما این تجربه برای تیم دانشجویی بسیار ارزشمند بود.

هدف اصلی این پرتاب، ارسال راکت Starsailor به فضا و بازگرداندن آن با چتر نجات بود تا دانشجویان بتوانند قطعات و داده‌های جمع‌آوری‌شده را بررسی کنند. هرچند راکت نتوانست به مقصد نهایی برسد، اما پروژه به عنوان موفقیت‌آمیز شناخته شد. زیرا تیم توانست برج پرتاب را با موفقیت ترک کند و پروازی پایدار با جمع‌آوری کامل داده‌های تله‌متری انجام داد.

«سایمون رندی» رئیس گروه Space Concordia گفت: «اگرچه نتیجه نهایی مطابق انتظار نبود، اما ما درس‌های زیادی گرفتیم. این تجربه نشان داد که دانشجویان می‌توانند پروژه‌های پیچیده هوافضایی را مدیریت کنند. همچنین با مشکلات فنی روبرو شوند، بدون اینکه انگیزه خود را از دست بدهند.»

این پرتاب نه تنها یک گام مهم در مسیر پرتاب فضایی کانادا بود، بلکه فرصتی فراهم کرد تا تیم دانشجویی مهارت‌های عملی در مهندسی، برنامه‌ریزی و تحلیل داده‌ها را به دست آورد و برای ماموریت‌های آینده آماده شود.

آغازگر دوران جدید همکاری فضایی در کانادا

رندی تاکید کرد که این ماموریت، اولین تلاش برای پرتاب فضایی از خاک کانادا در بیش از ۲۵ سال اخیر بوده است. همچنین راکت Starsailor بزرگترین راکتی است که تاکنون توسط دانشجویان ساخته و پرواز کرده است. او افزود که این تجربه، فراتر از یک پرتاب ساده، فرصتی ارزشمند برای نشان دادن توانایی دانشجویان کانادایی در پروژه‌های پیچیده هوافضایی بوده است. رندی گفت: «این ماموریت به ما اجازه داد نشان دهیم که فضا هنوز هم می‌تواند هیجان‌انگیز و پرچالش باشد. حتی در کشوری که شاید تمرکز زیادی روی فناوری پرتاب موشک ندارد.»

وی همچنین تأکید کرد که موفقیت نسبی پروژه، انگیزه‌ای برای نسل آینده مهندسان و دانشمندان فضایی ایجاد می‌کند. همچنین همکاری نزدیک میان دانشگاه‌ها و جوامع بومی را تقویت می‌نماید.

استقلال فضایی کانادا و پشتکار دانشجویان

رندی معتقد است که کانادا باید اهمیت بیشتری به توسعه قابلیت‌های پرتاب موشک خود بدهد. او گفت: «در دنیایی که تنش‌ بین کشورها رو به افزایش است، داشتن استقلال در طیف وسیعی از فناوری‌ها، از جمله پرتاب موشک، ضروری است.»

این پروژه از سال ۲۰۱۸ آغاز شد و به عنوان بخشی از یک مسابقه بین‌المللی مستقر در ایالات متحده طراحی شد که تیم‌های دانشجویی دانشگاهی را تشویق می‌کرد یک راکت سوخت مایع به فضا پرتاب کنند و یک میلیون دلار جایزه دریافت نمایند. اگرچه همه‌گیری کووید-۱۹ روند پروژه را به تأخیر انداخت، گروه Space Concordia هیچ‌گاه تسلیم نشد و با پشتکار ادامه داد.

رندی، که سه سال پیش برای پیوستن به باشگاه موشک‌سازی دانشگاه کنکوردیا انتخاب شد، گفت که زمان و انرژی بیشتری صرف پروژه راکت Starsailor کرده تا خود دانشگاه.  همچین در ای رابطه توصیف کرد: «این پروژه برای من مثل کل وجودم بود که وقف آن شده است.»

اعضای تیم امیدوارند پیش از بازگشت به مونترال، بتوانند برخی قطعات راکت را بازیابی کنند. پرتاب در حدود ۲۵۰ کیلومتری شمال جامعه بومی کرای میستیستینی (Mistissini) انجام شد و تجربه‌ای بی‌نظیر برای دانشجویان رقم زد.

ارتباط با جامعه و نسل آینده

رندی تأکید کرد که اعضای تیم با جوانان محلی ارتباط برقرار کردند تا آنها را نسبت به دنیای فضا هیجان‌زده کنند. برخی از اعضای جامعه نیز از محل پرتاب بازدید کردند و شاهد مراحل مختلف پروژه بودند، تا نسل آینده بتواند از نزدیک با علم و فناوری آشنا شود. دانشگاه کنکوردیا اعلام کرده است که بیش از ۷۰۰ دانشجو طی هفت سال گذشته در پروژه “Starsailor” مشارکت داشته‌اند و این تجربه آموزشی، فرصت ارزشمندی برای تقویت مهارت‌های عملی و علمی آن‌ها بوده است.

رندی توضیح داد که اکنون با پایان پرتاب، دانشجویان کمی گیج و مبهوت هستند و در تلاشند مسیر بعدی خود را مشخص کنند. او تجربه را این‌گونه توصیف کرد: «هر روز که وارد می‌شدی، موشک آنجا بود. مانند حضور یک فرد زنده در اتاق. همیشه کسی روی آن کار می‌کرد. و حالا تمام شده است!» این خاطره نه تنها یک دستاورد علمی برای کانادا، بلکه یادآوری ارزشمند از تلاش، همکاری و پشتکار دانشجویان است.