تأثیر شگفت‌انگیز لالایی بر خلق‌وخوی نوزادان
مطالعه‌ای جدید از دانشگاه ییل نشان می‌دهد که آواز خواندن منظم برای نوزادان می‌تواند موجب بهبود خلق‌وخو و کاهش بی‌قراری آن‌ها شود، این رفتار ساده و بدون هزینه، نقش مؤثری در ارتقای سلامت روانی خانواده دارد.
عصر کانادا – پژوهشی جدید از دانشگاه ییل نشان می‌دهد که لالایی خواندن برای نوزادان می‌تواند به‌طور محسوسی موجب بهبود خلق‌وخوی آن‌ها شود، این رفتار که در فرهنگ‌های مختلف جهان به‌صورت غریزی در میان والدین و مراقبان مشاهده می‌شود، اکنون به‌عنوان راهکاری ساده، ایمن و بدون هزینه برای ارتقای سلامت روانی نوزادان تأیید شده است. محققان معتقدند بهبود خلق نوزاد نه‌تنها با کیفیت بهتر زندگی برای کودک و والدین همراه است، بلکه می‌تواند آثار مثبتی بر سلامت عمومی خانواده نیز داشته باشد.
این مطالعه که ۲۸ مه در نشریه Child Development منتشر شده، توسط تیمی از محققان مرکز مطالعات کودکان ییل به سرپرستی دکتر ساموئل مهر، استاد وابسته این مرکز و مدیر آزمایشگاه موسیقی، انجام شده است. در این پژوهش ۱۱۰ والد و نوزاد، که عمدتاً کمتر از چهار ماه سن داشتند، شرکت کردند، والدین به‌طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند؛ یک گروه با هدف افزایش فراوانی آواز خواندن، آموزش‌هایی شامل یادگیری ترانه‌های جدید، ویدئوهای آموزشی، کتاب‌های کودکانه موسیقایی و خبرنامه‌های هفتگی دریافت کرد. گروه دوم پس از پایان دوره آزمایشی چهار هفته‌ای، مداخله مشابهی دریافت کرد.
طی این دوره، والدین به‌طور روزانه و در زمان‌های تصادفی از طریق تلفن همراه به پرسشنامه‌هایی درباره وضعیت خلقی نوزاد، میزان بی‌قراری، زمان صرف‌شده برای آرام‌سازی، خلق والد و میزان رفتارهای موسیقایی پاسخ دادند.
بر اساس یافته‌ها، والدینی که آموزش دیده بودند، نه‌تنها به‌طور محسوسی بیشتر برای نوزادان خود آواز خواندند، بلکه به‌طور خاص در زمان بی‌قراری و گریه نوزاد، از موسیقی به‌عنوان ابزار آرام‌سازی استفاده کردند. این موضوع در حالی اتفاق افتاد که محققان به‌طورمستقیم چنین توصیه‌ای به والدین نکرده بودند. به گفته، مهر این انتخاب نشان‌دهنده‌ی درک شهودی والدین از اثر آرام‌بخش موسیقی بر کودک است.
مهم‌تر از همه، نتایج نشان داد که افزایش آواز خواندن به بهبود قابل‌توجه در خلق نوزاد انجامید؛ این تأثیر نه‌تنها به‌عنوان پاسخ آنی به موسیقی، بلکه به‌صورت کلی در وضعیت روانی کودک نیز مشاهده شد، هرچند در این مطالعه، خلق والدین تحت تأثیر معناداری قرار نگرفت، پژوهشگران معتقدند که آثار غیرمستقیم این تغییرات در سلامت روان خانواده می‌تواند در بلندمدت نمایان شود.
یون چو، پژوهشگر پسادکتری و نویسنده نخست مشترک مقاله، تأکید می‌کند که آواز خواندن توان بالقوه بالینی دارد: آواز خواندن کاری است که اکثر والدین به‌طور طبیعی انجام می‌دهند و این مطالعه نشان می‌دهد که همین رفتار ساده می‌تواند منافع واقعی برای سلامت نوزادان به همراه داشته باشد.
تیم تحقیقاتی مرکز مطالعات کودکان هم‌اکنون در حال اجرای مطالعه‌ای پیگیری تحت عنوان «با هم رشد می‌کنیم» است که در آن تأثیر آوازهای ویژه نوزادان بر خلق‌وخو، خواب و سلامت روانی خانواده طی هشت ماه بررسی خواهد شد. همچنین قرار است تأثیرات بلندمدت این مداخله بر مواردی چون استرس والدین و افسردگی پس از زایمان بررسی شود.
پژوهش‌های پیشین این گروه نیز نشان داده است که موسیقی کودک‌محور، پدیده‌ای جهان‌شمول در میان انسان‌هاست و حتی افراد می‌توانند نوع کارکرد یک ترانه (مانند لالایی یا موسیقی شاد) را از فرهنگ‌های دیگر تشخیص دهند. مهر در پایان خاطرنشان می‌کند: در ترانه‌های لالایی، والدین پیامی روشن به نوزاد می‌دهند: من اینجا هستم، تو را می‌شنوم و مراقبت هستم؛ بنابراین اوضاع نمی‌تواند خیلی بد باشد.
